Een fijne auto… voor in Nederland!
Vorig weekend hebben we eindelijk onze zeilboot Sonas op een vaste plek gekregen. De kinderen moesten mee (want ja, waar laat je ze anders?), het was een paar uur varen van Denia naar Valencia, een ontspannen motortochtje. Eenmaal daar hebben we heel hard geklust, nog meer spullen in tassen gedaan en heel veel gepoetst. Een heerlijk laatste nachtje geslapen aan boord en toen nog meer gepoetst.
Tessa en Diederik zijn met blablacar zondag vanuit Valencia naar Denia gereden om onze auto op te halen. Om vervolgens weer terug te rijden naar de boot in Valencia. Inmiddels stond de kade helemaal vol met tassen en andere zooi, wat allemaal van boord moest. Het was wat proppen, maar het is gelukt, met z'n vijven in de mini én al die tassen erbij.. de kids zaten een uurtje wat minder comfortabel. Natuurlijk rijd ik (mede daardoor zat ik heerlijk comfortabel), Diederik heeft al een hele rit achter de kiezen.
Na ruim een uur rijden kwamen we onder aan de berg waar ons vakantiehuisje lag…eerder had ik de motor van de mini al een soort van opgeblazen omdat ik ongeveer verticaal op een berg stil stond en per se vooruit wilde gaan rijden. (Er ligt een niet heel krachtige motor in deze mini, helaas)
Nu wilde ik met diezelfde mini de berg, inclusief 5 mensen omringd door heel veel spullen. Het ging redelijk, hortend en stotend kwamen we omhoog, totdat ik niet meer wist of ik nú naar links moest of de volgende afslag moest nemen.. Er is dus echt geen tijd voor een twijfeling als je een vrij steile berg oprijdt met deze bepakking. Achterin hoorde ik iedereen roepen: toeren maken, toeren maken!! Te laat, oftewel, ik stond weer stil en trok gauw de handrem aan, kak ik moet toch de volgende weg pas naar links, wat betekent nog zo’n 40 meter recht omhoog! Dat was duidelijk een no-go, zo had ik eerder geleerd. Manlief naast me gaf aan dat het een idee is om achteruit te rollen, de zijweg in (die gewoon horizontaal was) en om vanuit daar weer snelheid te pakken.
Ik gleed zo vlot naar beneden dat ik de eerste afslag miste, maar toen had ik ‘m.
Een diepe zucht, een diepe ademteug en in zijn 1 ging ik ervoor, de kinderen achterin weer: toeren maken!!! En vol gas ging ik als een steigerend paard de berg op.
Jeeeeej, gehaald! We stapten uit bij ons (vakantie)verblijf voor de komende maand.
‘Jaha, dat kan best lastig zijn he, zo’n eerste keer de berg oprijden’, hoor ik de man zeggen van wie we het huisje hebben gehuurd… ik houd wijselijk mijn mond en glimlach.
Reactie plaatsen
Reacties